فعالیت گیرنده های آدنوزینی a۱ آمیگدال تأثیری بر شدت تشنج های ناشی از کیندلینگ قشر پیریفورم ندارد
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: آدنوزین یک ماده ضدتشنجی درون زا است که اثرات ضدتشنجی خود را از طریق فعالیت گیرنده های a1 اعمال می کند. از آن جا که مدار پیریفورم-آمیگدال در گسترش تشنج های لوب لیمبیک نقش مهمی دارد و از طرفی، اعمال اثرات ضدتشنجی آدنوزین وابسته به مسیرهای ارتباطی بین نواحی مختلف می باشد، در این تحقیق تأثیر فعالیت گیرنده های a1 آمیگدال بر تشنج های ناشی از کیندلینگ قشر پیریفورم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: حیوانات با تحریک الکتریکی قشر پیریفورم کیندل شدند. در آزمایش اول به 5 گروه مختلف حیوانات، n6-سیکلوهگزیل آدنوزین (cha، آگونیست اختصاصی گیرنده های a1) با دوزهای 1، 10، 100، 200 و 500 میکرومولار و به گروهی دیگر، لیدوکایین 2 درصد به صورت دو طرفه به آمیگدال تزریق شد. 5 دقیقه بعد حیوانات تحریک و کمیت های تشنجی آن ها اندازه گیری گردید. در آزمایش دوم، حیوانات به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول cha(100 میکرومولار) به صورت روزانه به داخل آمیگدال تزریق و اثر آن بر روند اکتساب کیندلینگ ناشی از تحریک قشر پیریفورم مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه دوم به همان ترتیب حلال دارو (مایع مغزی نخاعی مصنوعی) به حیوانات تزریق شد و در گروه سوم هیچ ماده ای به حیوانات تزریق نشد. تعداد حیوانات در همه گروه ها 6 الی 7 سر بود. یافته ها: تزریق دوزهای مختلف cha هیچ تأثیر معنی داری بر کمیت های تشنجی نداشت اما تزریق لیدوکائین 2 درصد باعث کاهش مدت زمان مرحله 5 (از 69/3±27/35 به 27/4±51/29) و افزایش مدت زمان تأخیری تا شروع مرحله 4 تشنج (از 68/3±5/18 به 76/1±03/30) شد. تزریق روزانه chaبه داخل آمیگدال نیز تأثیر معنی داری بر روند اکتساب کیندلینگ ناشی از تحریک قشر پیریفورم نداشت. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که فعالیت نورون های آمیگدال در گسترش امواج تشنجی از قشر پیریفورم به سایر نقاط مغز نقش دارند و حذف این فعالیت توسط لیدوکایین اثری کاهشی بر تشنج های ناشی از کیندلینگ پیریفورم دارد، اما فعالیت گیرنده های آدنوزینی a1 تأثیری بر این نقش ندارند.
منابع مشابه
فعالیت گیرندههای آدنوزینی A1 آمیگدال تأثیری بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر پیریفورم ندارد
سابقه و هدف: آدنوزین یک ماده ضدتشنجی درونزا است که اثرات ضدتشنجی خود را از طریق فعالیت گیرندههای A1 اعمال میکند. از آنجا که مدار پیریفورم-آمیگدال در گسترش تشنجهای لوب لیمبیک نقش مهمی دارد و از طرفی، اعمال اثرات ضدتشنجی آدنوزین وابسته به مسیرهای ارتباطی بین نواحی مختلف میباشد، در این تحقیق تأثیر فعالیت گیرندههای A1 آمیگدال بر تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر پیریفورم مورد بررسی قرار گرفت. م...
متن کاملتاثیر تزریق آگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A2A به قشر انتورینال بر تشنج های ناشی از کیندلینگ الکتریکی قشر پیریفورم در موش صحرایی
متن کامل
نقش گیرنده های آدنوزینی a۱ قشر پیریفورم بر تشنج های ایجاد شده به روش کیندلینگ در هیپوکمپ موش صحرایی
زمینه و هدف: هپوکمپ، یکی از شایع ترین نواحی سیستم لیمبیک در ایجاد صرع لوب گیجگاهی می باشد و صرع ایجاد شده در این ناحیه می تواند از طریق قشر پیریفورم منتشر شود. آدنوزین یک ماده ضد تشنجی درونزا می باشد و اثرات ضد تشنجی خود را از طریق فعال کردن گیرنده های آدنوزینی a1 اعمال می کند. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های آدنوزینی a1 قشر پیریفورم بر تشنج های ایجاد شده به روش کیندلینگ در ناحیه ca1 هیپ...
متن کاملبررسی اثر مینوسایکلین بر شدت تشنج های ناشی از کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی
زمینه و هدف: مینوسایکلین علاوه بر اینکه یک داروی ضد التهاب و آنتیبیوتیک است، دارای اثرات محافظتی سلولهای عصبی نیز میباشد. با توجه به ارتباط تشنج با مرگ و میر سلولی و التهاب، هدف از این تحقیق بررسی اثر مینوسایکلین بر تشنجهای ناشی از کیندلینگ در موش صحرایی است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 3 گروه موش صحرایی (18 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 ب...
متن کاملتاثیر تزریق داخل صفاقی N6 - سیکلوهگزیل آدنوزین، آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی A1، بر تشنج های ناشی از کیندلینگ الکتریکی قشر انتورینال در موش های صحرایی
متن کامل
تاثیر تزریق داخل صفاقی n۶ - سیکلوهگزیل آدنوزین، آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی a۱، بر تشنج های ناشی از کیندلینگ الکتریکی قشر انتورینال در موش های صحرایی
در این تحقیق، تاثیر تزریق داخل صفاقی دارویn6 - سیکلوهگزیل آدنوزین (؛ cha آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی (a1 و داروی 8- سیکلوپنتیل 1-3- دی متیل- گزانتین ( cpt؛ آنتاگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی a1) بر شدت تشنج ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال، مورد بررسی قرار گرفت. داروی cha بادوزهای 06/0، 12/0 و 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم و cpt با دوزهای 06/0 و 12/0 میلی گرم بر کیلوگرم به گروه های مختلف حیوانات ت...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
کومشجلد ۶، شماره ۳، صفحات ۲۲۹-۲۳۶
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023